بررسی میزان شیوع و علل بروز آسیب‌های ورزشی در بازیکنان بسکتبال لیگ برتر کشور

سابقه و هدف: هدف ‌این تحقیق بررسی میزان شیوع و علل آسیب‌های ورزشی در بازیکنان بسکتبال حاضر در لیگ برتر کشور است. روش‌شناسی: به‌ این منظور از 16 تیم حاضر در لیگ برتر بسکتبال کشور 5 تیم به صورت تصادفی انتخاب ‌شدندکه تعداد نمونه‌ها، 58 نفر بود که حدِّ اقل2 سال سابقه بازی در لیگ برتر را داشته‌اند. با استفاده از پرسش‌نامة محقّق‌ساخته که با استفاده از تحقیقات قبلی تهیّه و به وسیلة چند تن از متخصّصان مورد تأیید قرار گرفت، محقّق به روش مصاحبه‌ای اقدام به پر نمودن پرسش‌نامه نمود. یافته‌ها: اطّلاعات نشان دادکه تعداد کل آسیب‌ها در 58 نفر بازیکن برابر با 410 مورد بود. بیشترین شیوع آسیب در بافت مفصلی ـ لیگامنتی 48% کل آسیب‌ها بوده است،. اندام تحتانی با 47%، متداولترین ‌اندام آسیب‌دیده است. شایع‌ترین آسیب‌ها، شامل پیچ‌خوردگی با 25% بود. شایع‌ترین نواحی بروز آسیب به‌ ترتیب در مچ پا و زانو بود. بیشتر آسیب‌ها در حین تمرین اتّفاق افتاده است. برگشت از ریباند، مهم‌ترین حرکت منجر به آسیب‌دیدگی بود. مهم‌ترین علل بروز آسیب شامل برخورد با بازیکن حریف، عدم آمادگی جسمانی و کفپوش سالن ورزشی بود. بحث و نتیجه‌گیری: به طور کلّی به نظر می رسد برخورد‌های زیاد بین بازیکنان، پرش‌های زیاد جهت دریافت توپ در زیر سبد و عدم تعادل هنگام فرود باعث گردیده است تا ‌اندام تحتانی، بیشترین میزان آسیب را در بین‌ اندام‌های مختلف بدن داشته باشد. برخورد توپ با انگشتان، عدم استفاده از وسایل حمایت‌کننده و کفش مناسب، مهم‌ترین علل بروز آسیب‌ها بود.